İçi Sarı Yerli Karpuz Tohumu (+10Adet)

Dışı yeşil içi sarı köy karpuzu; şifalı olduğu söylenmektedir.

• FOTOLARDA FARKLILIK OLABİLİR

KARPUZ YETİŞTİRİCİLİĞİ

Karpuz Türkiye tarımında ekonomik önemi oldukça fazla olan bir üründür. 39.7 milyon ton olan dünya üretiminin yaklaşık % 10’u 3.9 milyon ton ile dünyada Çin’den sonra en fazla karpuz üretimi ülkemizde yapılmaktadır. Ülkemizde, karpuzun en fazla üretildiği bölgeler sırasıyla; Ege, Akdeniz, Güneydoğu Anadolu ve Marmara bölgeleridir. İl bazında ise en fazla üretim ilimizde yapılmaktadır. Adana ili Türkiye karpuz üretiminin tek başına % 20’sini sağlamaktadır. Bölgemizde karpuz yetiştirme şekli genellikle erkenciliğe yöneliktir.

TOPRAK HAZIRLIĞI VE GÜBRELEME:
Karpuz yetiştirilecek arazinin toprak hazırlığına sonbaharda başlanır. Sonbahar yağışlarından önce derin sürüm yapılır ve dipkazan ile sert tabaka patlatılır. Arkasından kültivatör veya diskaro ile işlenerek kesekler parçalanır. Bu arada verilebildiği takdirde dekara 5-6 ton iyi yanmış ahır gübresi atılmalı. Ayrıca toprak çok kireçli ise ahır gübresiyle birlikte dekara 30-40 kg kükürt verilmesi uygun olacaktır. Karpuz bitkisi organik maddeye olumlu cevap verir. İkinci toprak işleme dönemi ocak-şubat aylarında yapılır. Bu devrede taban gübresi verilir ve toprak yeniden işlenerek ekim veya dikime hazır hale getirilir. Karpuz tarımında iyi bir ürün için dekara 10-18 kg saf azot (N), 5,8 kg saf fosfor (P2O5), 12-18 kg saf potas (K2O) vermek gereklidir. Bu gübrelerden fosforlu olanı ocak ayında toprak hazırlığı sırasında, azotlu ve potaslı gübreler ise üçe bölünerek ilk bölümü karpuz dikimi sırasında, ikinci bölümü çiçeklenme aşamasında, üçüncü bölümü ise meyveler ceviz büyüklüğüne gelince verilir. Karpuzda potasyumun ayrı bir önemi vardır. Potasyum, çiçeklenmeyi artırdığı gibi meyve kalitesini de yükseltir. Yüksek aroma renk ve şeker oranını da dengeler, kabuğa
parlaklık ve dayanıklılık verir, erken olgunlaşma ve meyvelerin depo ömrünün uzamasını sağlar.

FİDE YETİŞTİRME:
Karpuz doğrudan tohum ekimi yapılarak da yetiştirilir fakat fide ile yetiştiricilik yapmak erkencilik açısından büyük
avantaj sağlar. Karpuz fideleri 11X11 cm ebatlarındaki plastik torbalara ekilebilir. Harç olarak; Dört ölçü yanmış, elenmiş çiftlik gübresi, İki ölçü elenmiş bahçe toprağı, Bir ölçü elenmiş dere kumu kullanılır. Bu harcın her m’üne 1,5 kg, 15:15:15 oranlı kompoze gübre karıştırılması harcı besin maddeleri yönünden zenginleştirir. Hazırlanan plastik torbalar seralar ve yüksek tüneller içine alınıp dizildikten sonra tohum ekimi yapılır. Sera veya tüneller gerektiğinde ısıtılabilecek nitelikte olmalıdır. Soğuk tehlikesinden korunmak, fideyi daha erken yetiştirmek, bitkileri ve fideleri soğuktan korumak için ısıtmanın yanında çift kat plastikler de kullanılır. Torbalara ekilecek tohumlar daha önceden ıslatılıp çatlatılabilir. 25-30 ºC sıcaklıkta bir iki gün tutularak çatlatılan tohumlar da çıkış daha çabuk ve düzenli olur. Çıktıktan sonra zaman zaman sulanan, bir iki kez gübrelenen ve otu alınan genç fideler 30-45 gün içinde dikime hazır hale gelir. Son yıllarda plastik torbalar yerine işçilik açısından çok daha az masraflı ve pratik kullanımı olan plastik 45’lik viyoller kullanılmaya başlanmıştır. Viyollerde yetiştirme ortamı olarak torflar kullanılmaktadır. Viyollerin arazi içerisinde taşınması daha kolay ve daha az iş gücü ister. Günümüzde hazır fide yetiştiren kuruluşların da sayısı gittikçe artmaya başlamıştır. Çiftçiler son yıllarda hazır fide kullanmaya yönlenmişlerdir. Hazır fide, çiftçi yönünden riski en az olan fide temin etme yolu olmuştur. Çiftçinin tohum fiyatı, işçilik, harç hazırlığı vb. işlemlerin parasal değeri, bir adet fide değeri olarak hazır fideyle heme hemen aynı fiyata gelmektedir. Bu nedenle temini ve kullanım kolaylığı olması açısından çiftçiler tarafından tercih edilmektedir.

SULAMA:
Karpuzlarda bitkinin gelişme dönemleri göz önüne alınarak sulama yapılmalıdır. Dikimde can suyu verildikten sonra çiçeklenme dönemine kadar bitkinin su ihtiyacı azdır. Ancak kurak geçen yıllarda az miktar su verilebilir aksi taktirde çok su verilirse bitki çiçeklenmesi gecikir. Bu dönemlerde su direk tünellerin içine azar azar verilmeli veya tüneller açılmadan tünel araları yağmurlama veya salma suyla sulanabilir. Bitki çiçeklenmeye başladığı zaman su ihtiyacı daha da artar. Meyve irileşme ve olgunlaşma aşamasında en üst seviyeye ulaşır. Sulama, dikkatli ve kontrollü yapılmalıdır. Fazla sulama vegetatif gelişmeyi hızlandıracağından meyve tutumu azalır bu sebeple suyun azar azar ve sık verilmesi gerekir. Karpuz da en ideal sulama yöntemi damlama sulamadır. Bölgemizde pratik olması açısından yağmurlama sulama tercih edilmektedir. Karpuzda hasada yakın dönemde sulama kesilmelidir. Aksi taktirde meyvede çatlama çürüme gibi sıkıntılar ekonomik kayıplara neden olacaktır. İlk meyveler 400-500 gr ağırlığına ulaşıncaya kadar
mecbur kalmadıkça sulamadan kaçınılmalıdır. Kaynak: https://adana.tarimorman.gov.tr/Belgeler/SUBELER/bitkisel_uretim_ve_bitki_sagligi_sube_mudurlugu/sebze_yetistiriciligi_ve_mucadelesi/Karpuz.pdf

Karpuz yumuşak toprakları sever ,toprağınız sert ise ekeceğiniz alanı 2-3 defa sürünüz veya belleyiniz ,veya Toprak Düzenleyici kullanınız.  Karpuz yüzeysel kök yapar, genelde köklerin kapladığı alan kollarının kapladığı alan kadardır. Gübre olarak yanmış çiftlik gübresi kullanmaya özen gösterin, kök çevresine yanmış gübre koyun. Bitki kolları yaklaşık 50-60 cm olunca kök bölgesini toprakla doldurun, buna kök BOĞAZLAMA denir.

Karpuz suyu seven bitkidir. Ancak az suyla yetiştirilen karpuz fazla büyük olmaz fakat daha tatlı olur. Çiçek zamanı su vermeyin bitki nasıl olsa bana bakan var diye neslini devam ettirmek için meyve vermez,veya meyveyi dökebilir. Meyveler yumruk büyüklüğünü geçince su verin. Sulamayı gün battıktan sonra bol su verin. Sık sık az sulamaktansa seyrek olarak göllendirme şeklinde su vermek daha faydalıdır.

İri ürün almak istiyorsanız meyveleri seyreltebilirsiniz.

Eğer tohum alacaksanız meyvenin sapı kuruyana kadar hasat etmeyin.Kolay gelsin..